Skarbie zamknelam sie. Nie chce patrzec na ludzi. Nie chce nikogo spotkac, nie chce na nikogo patrzec. Naprawde jest mi ciezko. Dwa lata mineły a ja ciagle czuje brak, jakis niedostatek. Na swojej drodze spotykam wielu clłopcow... Nie chce ich. Mam opsesje na Tobie Kochanie. Nie chce innego chociaż wiem ze Ja i Ty nigdy juz wiecej nie zmieni sie w My:(
Ps. Dziekuje Wam serdecznie za miłe kmetarze. Naprawde wiele one dla mnie znacza.
Wiesz Kochanie ile dla mnie znaczysz..Tyle przykrych słow, tyle niemilych rzczy padlo z mojej strony. Nie powinnam tak sie zachowac. Nie powinnam na twoich oczach.. Ciagle mam sumienie. Zraniles mnie ale najdelikatniej jak mogłes, jak sie dalo, a ja raniłam Ciebie tak bys poczuł bol. Nie chcialam:( Nawet to robiac cierpialam razem z Toba. Byles dla mnie wszystkim czego tylko chcialam:* Teraz czuje brak... pustke.. samotnosc... nicosc..
Najdrozszy...Zapomnialam na momet o Tobie. Poczulam sie szczesliwa. Wyzwolona, wolna. Na chwile bylam znowu soba, ale tylko na chwile bo zajeta sprzataniem wkoncu musialam sie na nia natchnac. Oboje- Ja i Ty- razem, szczesliwi, usmiechnieci, w objeciach i ta laza, co niespodziewanie znalazla sie na fotografi. Znowu zostalam uwieziona jak ptaszek w klatce bez wyjscia...
Kochanie wiem, ze ciałem jestes daleko. Ale dla mnie jestes blisko. Tu w moim serduszku. Tesknie za Twoim usmiechem, glosem, cieplem. Przezylismy razem piekne chwile, ktore niestety juz nie wroca. Zapamietam te chwile do konca mojego zycia. I choc znajde innego,ktorego pokocham, ta milosc nie bedzie sie rownala temu co do Ciebie czulam i nadal czuje. Pozostaja mi po Tobie wspomnienia iwieczna tesknota... czekanie na usmiech, rozmowe. Chociaz minely juz dwa lata, na kazde wspomnieie pieknych chwil placze. Tak trodno powstrzymac mi lzy...